Nog maar 2,5 maand te gaan!

Hey, Hallo!

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik hier wat op heb geschreven. De laatste keer dat ik heb geschreven was 3,5 maand geleden.
Ik was hier net 6 maanden. Op dat moment voelde dat lang maar als ik er nu over nadenk is het allemaal super snel gegaan.
Nu ben ik hier al 9,5 maand.

Ik dacht misschien moet ik nog eens een leuk berichtje naar thuis sturen. Ik heb in de tussentijd zeker niet minder gereisd. haha

In maart ben ik naar Sarasota, Marco Island en Toronto geweest.
Sarasota en Marco Island was met het gezin. We gingen de opa van de kinderen bezoeken. Hij heeft een huis daar zodat hij niet in Chicago zit in de winter.

Zelf ben ik met een vriendin naar Toronto afgereisd voor een weekend. Dit hebben we met de auto gedaan. Het was echt weer wennen om km's te zien.
Tijdens onze roadtrip naar Toronto zijn we aan de kant gehaald door de Sheriff.
Nu weet ik dat jullie waarschijnlijk denken die heeft te hard gereden.. Maar juist het tegenovergestelde. Het was aan het sneeuwen en het was 3 uur 's nachts dus ik reed behoorlijk langzaam, omdat de auto geen winterbanden heeft was ik bang te slippen. Plots reed er een auto achter mij voor een lange tijd. Ik vond het al raar dat die niet deed inhalen, nou daar kwam ik achter. hahah

Gelukkig begreep hij het, natuurlijk dacht hij eerst dat ik gedronken had.

Verder ben ik in maart naar een BarCrawl geweest voor St Patricks day. Dit was ontzettend leuk. Samen met een Nederlandse vriendin (Floortje) hebben we er echt een feest van gemaakt.

In April is mam en Peter op bezoek gekomen in de USA. Dit was erg gezellig. Ik ben afgereisd naar New York om ze daar op te halen en toen met de bus terug naar DC.
Ik heb ze veel van DC kunnen laten zien en ik had ook een paar dagen vrij gekregen. Na 1 week heb ik ze weer uitgezwaaid en toen zijn ze naar LA vertrokken.

Ik merkte dat ik er geen moeite mee had om ze te zien of ze weg te zien gaan. Wij facetimen namelijk zo regelmatig dat het voelt alsof je ze ziet.

De dag na dat mam en Peter weg waren zijn wij vertrokken naar Chicago. Samen met mijn Hostdad (Matt) ben ik er heen gereden met de auto. Claire, Stephne (au pair uit Zuid afrika) hebben de trein gepakt met de kinderen.

27 april ben ik met een vriendin naar een klein Concert geweest van de band LEGEND. Twee leden van deze band zijn KJ Apa en Rob Raco (ook wel bekend uit Riverdale). Ze hadden echt super goede muziek en dit was het eerste concert wat ze haddden gedaan.

Toen was het alweer Mei. Je kunt het bijna niet geloven hoe snel de tijd gaat.

11 Mei was het zo ver. De Spartan race. Dit was zo ONTZETTEND gaaf! Zelf had ik ervoor gekozen om vrijwilliger te zijn. Ik zat bij de registratie voor toeschouwers. Hier verkochten we tickets of keken of ze al een ticket hadden. Na onze shift van 5 uur in de ochtend tot 2 in de middag was het onze beurt om de race te doen.

Ik kan je één ding zeggen, het was vermoeiend. Het parcour was in het Baseball stadion van DC. Dat hield in veel rennen door de tribune. Maar dat was niet het enige, ook veel kracht opdrachten. De race was 5km lang. Maar het is mij en mijn vriendin (Chiara) gelukt in 1 uur.

Verder zijn we in Mei ook nog op reis geweest naar Ft Lauderdale. Samen met Claire en de 5 kinderen ben ik daar heen afgereisd. Lekker in de zee/zwembad spelen, naar een natuurpark met bizar dikke bomen en natuurlijk de stad gezien.

En dan zijn we nu aangekomen in Juni.
Natuurlijk gaat Juni niet voorbij zonder 1 of 2 reisjes. 15 en 16 Juni ga ik op reis naar Philadelphia. Een vriendin van mij (Fleur) woont daar dus ik kan daar fijn blijven slapen en heb ik een personal guide.

Aan het eind van de maand gaan we 10 dagen met iedereen op reis.

Ik vind het nog steeds bizar hoe snel de tijd gaat.
Zoals je in de titel kunt lezen heb ik nog 2,5 maand te gaan.

Ik heb er gemixte gevoelens over. Ik wil terug naar mijn leven in Nederland en weer thuis zijn. Maar ik wil ook hier blijven want ik houd van deze kinderen en het is mijn familie geworden.

Als ik Claire hoor praten over de reisjes die ze gaan maken rond Oktober of December dan ben ik heel enthousiast voor ze. Maar aan de andere kant vind ik het ook heel gek om te horen dat ze praten over een toekomst waar ik niet in zit.

Ik merk wel dat ik steeds liever naar huis wil en de laatste lootjes wegen het zwaarste.

Deze laatste 2,5 maand met het gezin ga ik nog ontzettend veel leuks doen.
Na die 2,5 maand heb ik natuurlijk nog mijn reismaand, die inmiddels al zowat helemaal betaald is.
Over mijn reismaand schrijf ik aan het eind een verhaaltje.

Ik hoop dat ik jullie weer helemaal up-to-date heb geschreven.

Tot snel!